- προσερειδω
- προσερείδωπροσ-ερείδω(part. pf. pass. προσερηρεισμένος)1) упирать, прислонять, приставлять
(κλίμακας τείχει Polyb.)
ξύλον προσερηρεισμένον Arst. — деревянная распорка;π. ταῖς χερσὴ πρὸς τὰ νῶτά τινος Polyb. — упираться руками в чью-л. спину;τῷ δεξιῷ ὤμῳ π. τι Plut. — взвалить на правое плечо что-л.;Ὠκεανῷ π. Μακεδονίαν Plut. — придвинуть границы Македонии к Океану2) напирать, теснить(παντὴ τῷ στρατεύματι πρὸς Ἀκράγαντα Plut.)
πανταχόθεν προσηρεικότες πολέμιοι Polyb. — отовсюду наседавшие враги3) с силой ударять, поражать, вонзать(τὰς λόγχας πρός τι Polyb.; τὰς σαρίσσας τοῖς θυρεοῖς Plut.)
4) укреплять, помещать(τὸ ἰσχίον εἰς μέσον Arst.)
5) прислоняться, жаться(τοίχοις καὴ ὀρόφοις ὥσπερ αἱ χελιδόνες Plut.)
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.